Yunus Emre sırtında bir miktar odun taşıyor odunların hepsi muntazam.Uzaklara bakıyor ne düşünüyor acaba.Elleri odunları sımsıkı tutmuş.Kıyafeti gösterişten uzak ne kadarda sade ve naif.Ancak Yunus Emre'nin sözleri bir o kadar vuruyor beni.
Aklımdan ilim öğrendiğim ya da öğrendiğimi sandığım günler geçiyor.Sonra hayatım.Kendimi ne kadar bildim ya da öğrenmek istedim bilmiyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder